วันอาทิตย์ที่ 19 ธันวาคม พ.ศ. 2553

วิถีชุมชนของคนท้องถิ่นและชาวจีนในถิ่นไทย



ภาพร้านซ่อมรถ เก่าแก่ย่านวัดเกต เป็นร้านเก่า ๆ แห่งหนึ่งในย่านนั้น แต่สามารถสะท้อนถึงเรื่องราว ประวัติศาสตร์และวิถีชีวิตของผู้คนในอดีตได้เป็นอย่างดี ในขณะที่ร้านร่วงอื่น ๆ ที่อยู่ในบริเวณเดียวกัน ได้เปลี่ยนเป็นร้านอาหาร ผับ บาร์ โรงแรม ที่พัก สปา สวย ๆ งาม ๆ ไปหมดเลย เพื่อดึงดูดนักท่องเที่ยวให้มาเที่ยว แต่ร้านนี้ยังคงความเป็นตัวเองไว้เหมือนเดิม ผมชอบอารมณ์ของร้านนี้มันดูมีเสน่ห์ ยังไงก็ไม่รู้ แต่ผมรู้สึกว่ามันคลังดี มีป้ายโฆษณาเก่า ๆ ติดอยู่ ทำให้สามารถรู้ได้ว่ามันผลิตขึ้นวันไหน ปีไหน ยุคไหน ซี่ไม้เก่า ๆ และฝุ่นจับหนา เหมือนอยู่มานานเป็น 100 ปี

เทคนิค : ภาพนี้ไม่มีเทคนิคอะไรมากมาย เพราะเน้นที่อารมณ์และความรู้สึกเป็นหลัก โดยใช้ Mode ถ่ายบุคคล(PORTRAIT) ในการถ่ายภาพในครั้งนี้ครับ



ในขณะที่ผมเดินไปเรื่อย ๆ ผมได้เดินผ่านร้านขายของแห่งหนึ่งเป็นร้านขายเฟอร์นิเฟอร์ ตกแต่งภายใน เป็นร้านเก่าแก่ในย่านนี้ ซึ่งได้มีการปรับปรุงและพัฒนารูปแบบร้านให้เป็นร้านของเฟอร์นิเจอร์ในภายหลังอาคารโบราณที่ได้รับสืบทอดมาจากสมัยโบราณ มันเคยเป็นร้านของคนจีนมาก่อน ปัจจุบันได้รับการปรับปรุงและพัฒนาแล้วเกือบทั้งร้าน ยกเว้นบริเวณซุ้มประตูทางเข้าที่ยังคงสภาพเดิมอยู่ ภาพที่เห็นเป็นประติมากรรมปูนปั้น นูนต่ำและตัวอักษรภาษาจีนสีทองที่เดิมเป็นชื่อร้านแห่งนี้ ผมอ่านไม่ออกเหมือนกันว่ามันอ่านว่าอย่างไร แต่มันมีอายุ เกือบ 100 ปี ที่สือถึงวิถีชีวิตของชาวจีนในอดีต รวมไปถึงฝีมือด้านงานศิลปะของช่างในอดีตด้วย

เทคนิค : ในการถ่ายภาพครั้งนี้ผมขอถ่ายในมุมที่แปลกออกไปคือมุมเงย ถ่ายย้อนขึ้นไปด้านบน เพื่อให้เกิดมุมในการมองที่แปลกตาและน่าสนใจมากขึ้น ผมใช้ Mode ถ่ายบุคคล (PORTRAIT) กับภาพนี้ แต่ไม่เปิดแฟลชนะครับ จัดวางองค์ประกอบภาพ(ART COMPOSITION) ที่น่าสนใจไว้ที่มุมขวาล่าง เพื่อสื่อถึงตัวสิงห์ที่หันหน้ามองให้ด้านซ้าย สอดคล้องกับพื้นที่ให้การมองภายในภาพ เท่านี้ก็จะได้ภาพที่ดูแปลกตาได้ครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น