วันอาทิตย์ที่ 19 ธันวาคม พ.ศ. 2553

สัตว์เลี้ยงตัวน้อยที่แอบมาอยู่ด้วย


มีอยู่วันหนึ่งผมเดินไปเก็บผ้าที่หลังบ้าน ซึ่งปกติหน้าที่นี่เป็นหน้าที่ประจำของแม่ผม เพราะผมไม่ค่อยได้อยู่บ้าน ระหว่างที่ผมเดินไปก็มีแมวตัวเมียตัวหนึ่งวิ่งสวนไป อ่าว! แมวที่ไหนกัน ผมเดินไปเก็บผ้า ได้ยินเสียง เหมียว เหมียว เอ๊ะ! เสียงลูกแมวที่ไหนเนี้ย ผมเดินไปเดินมาหาต้นตอของเสียงสักพักหนึ่ง อ่าว มีลูกแมว 3 ตัว นอนอยู่ในถัง คงจะหนาวน่าดู นอนตัวกลมดิกเลย น่ารักดี ไปเอากล้องมาถ่ายรูปดีกว่า ผมวิ่งไปเอากล้องมาถ่ายภาพพวกมัน ผมรู้ว่ามันกลัวผมมาก ผมบอกมันว่าไม่ต้องมันหลอกนะ ผมแค่ขอถ่ายรูปแป๊บเดียว แล้วก็จะไปแล้ว
เทคนิค :  ผมถ่ายภาพพวกมันด้วย Mode ถ่ายภาพบุคคล(PORTRAIT) ผมใช้กล้อง Zoom เข้าไปเล็กน้อย เพราะกลัวว่าถ้าเข้าไปใกล้มันมากกว่านี้ แล้วมันจะกลัวผม ผมต้องเปิดแฟลชด้วย เพราะบริเวณนั้นมีแสงน้อย แล้วผมก็ได้เก็บภาพลูกแมวหลังบ้านผมไว้เป็นที่ระลึกครับ

เป็นไงครับภาพถ่ายของผม พอจะถูกใจกับบ้างไหมครับ ด้วยกล้องถ่ายภาพดิจิตอล ที่มี Mode ถ่ายภาพธรรมดา ๆ แต่ถ้ารู้จัก Mode และวิธีการถ่ายภาพแล้ว ภาพก็สามารถออกมาสวยสมใจเราได้นะผม สำหรับคนที่มีงบน้อยแต่ชอบถ่ายภาพก็สามารถนำวิธีการถ่ายภาพของผมไปใช้ได้ไม่ว่ากัน ส่วนผมก็ขอเดินทางท่องเที่ยวไปกับกล้องตัวโปรดของตัว เพื่อที่จะได้ถ่ายภาพสวย ๆ มาเก็บไว้เป็นที่ระลึกอีกหลาย ๆ ภาพ เพราะรูปภาพไม่เป็นเพียงรูปภาพแต่มันคือ ความรู้สึก ความทรงจำและยิ่งไปกว่านั้น ยังมีเรื่องราวอีกมากมายที่มาจากภาพอีกด้วย ขอบคุณครับที่ติดตามชม ^__^

แมลงในสวนหลังบ้าน


ผมนั่งอยู่ในสวนระหว่างพักการเดินทาง ดูโน้นดูนี้ไปรอบ ๆ ผมเริ่มรู้สึกคันไม้คันมือขึ้นมา หาถ่ายอะไรเล่น ๆ ดีกว่า แล้วผมจะถ่ายอะไรดีละ แถวนี้แมลงเยอะ ถ่ายแมลงดีกว่า ผมเดินสำรวจสวนอยู่สักพักก็เห็นว่ามีต้นไม้อยู่ต้นนึง มันมีตัวต่อบินไปมา ผมเลยเดินเข้าไปดูใกล้ ๆ มีตัวต่อทำรังอยู่จริง ๆ ด้วย วิญญาณ NATIONAL GEOGRAPHIC  เข้าสิ่งซะแล้ว 555 ถึงแม้จะเป็นครั้งแรกที่ได้สัมผัสตัวต่อใกล้ ๆ ขนาดนี้ แต่ผมก็ไม่รู้สึกกลัวมันต๋อยเลยแม้แต่นิดเดียว กลับมีความรู้สึกว่าอยากถ่ายชีวิตของตัวต่อตัวนี้มากกว่า ผมนั่งรอจังหวะที่จะถ่ายมันอยู่นาน เพื่อให้มันเดินมาอยู่ในมุมที่ผมต้องการ อันแหน่ หันมาแล้ว ไม่รู้มันโกรธผมรึป่าว ทำตาดุเชียว ในใจมันคงคิดว่า มายุ่งอะไรกับฉัน ออกไปเดียวนี้นะ ฉันไม่ต้อนรับนาย โชคดีที่มันไม่บินมาต๋อยผม ให้ผมได้เก็บภาพของมันไว้เป็นที่ระลึกสำเร็จ ในภาพสามารถแสดงรายละเอียดของรังต่อและตัวต่อได้เป็นอย่างดี ว่ามีรายละเอียดเป็นอย่างไรบ้าง ผมต้องทึงกับความสามารถในการสร้างบ้านของมัน ถึงแม้มันจะเป็นแมลงตัวเล็ก ๆ แต่มันเจ๋งจริง ๆ

เทคนิค : ผมถ่ายภาพนี้โดย Mode ถ่ายภาพบุคคล(PORTRAIT) และระบบมาโคร ในการถ่ายภาพระยะใกล้(MACRO) ภาพนี้ผมต้องเปิดแฟลชเพราะมันอาศัยอยู่ใต้ใบไม้ ค่อนข้างมืด กดชัตเตอร์ไว้ครึ่งนึง 2-3 วินาที ให้กล้องมันโฟกัสภาพ เมื่อชัดเจนแล้วก็ถ่ายได้เลยครับ

แมลงปอที่สวนหลังบ้าน ผมถ่ายภาพนี้ได้ตอนที่ผมนั่งเล่นอยู่หลังบ้าน มันบินมาเกาะที่ขาเก้าอี้ผม บังเอิญตอนนี้ผมมีกล้องอยู่ในมือพอดี เลยได้โอกาสในการถ่ายแมลงปอตัวนี้เก็บไว้ ผมไม่กล้าลุกออกไปจากเก้าอี้ เพราะกลัวมันว่ามันจะบินหนีผมไป แล้วก็อดถ่ายกันพอดี ก็เลยก้มหัวถ่ายมันซะเลย 555 มันก็เกาะให้ผมถ่ายนะ ไม่บินหนีตอนเอากล้องเข้าไปใกล้มัน แมลงปอเป็นแมลงที่ผมชอบมากชนิดหนึ่ง เพราะมันมีทั้งความแข็งแรงและความอ่อนโยนอยู่รวมกัน แล้วเวลามันบินก็เหมือนเฮลิคอปเตอร์เลย ผมว่ามันสวยมากเลย

เทคนิค : ผมถ่ายภาพนี้ด้วย Mode ถ่ายภาพบุคคล(PORTRAIT)ในระบบมาโคร(MACRO) ภาพนี้ผมเปิดแฟลชด้วยเพราะบริเวณนั้นมีแสงน้อย จะเห็นได้ว่าตัวแมลงปอมีความมันเงา เนื่องจากแสงสะท้อนของแฟลชนั้นเอง ผมจัดองค์ประกอบ                               (ART COMPOSITION) แบบเส้นเฉียง เพื่อไม่ให้ภาพแข็งทือจนเกินไป แล้วผมก็ได้ภาพแมลงปอของผมครับ

บัววิคตอเรีย ที่สวนพฤษศาสตร์


ผมเดินทางไปเที่ยวต่อที่สวนพฤษศาสตร์ อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ สวนแห่งนี้เป็นสวนที่ได้รวบรวมพันธุ์ไม้ ไว้มากมายหลากหลายชนิด ไม่ว่าจะเป็นพันธุ์ไม้ในท้องถิ่น พันธุ์ไม้ต่างถิ่น พันธุ์ไม้ต่างประเทศ หรือแม้แต่พันธุ์ไม้หายากก็ตาม ภาพที่ผมถ่ายมานี้เป็นภาพ บัววิคตอเรีย ที่อยู่ในโดมไม้น้ำ โดมแห่งนี้มีพันธุ์ไม้น้ำมากมายให้เราได้ศึกษา ทั้งบัวหลวง บัวกระดง บัวสาย กกต่าง ๆ เตย และอื่น ๆ อีกมากมาย ตอนที่ผมไป บัววิคตอเรียกำลังบานสะพรั่งอยู่พอดี ดอกใหญ่สวยมาก กลีบดอกเหลืองอ่อน ๆ ตรงกลางสีออกเหลืองเข้ม ภาพที่ผมถ่ายมามีทั้ง ดอกบาน ดอกที่กำลังจะบานและบัวตูม ครบแล้ว ได้องค์ประกอบ ส่วนใบบัวก็มีทั้ง ใบที่สมบูรณ์แล้วและใบที่ยังหออยู่
เทคนิค : ภาพนี้ผมใช้ Mode ถ่ายภาพวิว (LANDSCAPE) เนื่องจากบ่อบัวมีความกว้างมากและบัวก็อยู่ตรงกลางสระ ผมแต่ ZOOM ภาพให้อยู่ในระยะที่เหมาะสม วางองค์ประกอบ(ART COMPOSITION) ให้ดี โดยรูปแบบจุดศูนย์กลางแล้วถ่ายภาพนี้เก็บไว้เป็นที่ระลึกครับ

ดอกไม้ในสวน



ดอกไม้ในสวนที่ดอยขุนตาล ที่ดอยขุนตาลเป็นสถานที่ที่มีความสวยงามตามธรรมชาติและมีความอุดมสมบูรณ์ อยู่มาก มีสวนดอกไม้สวย ๆ ให้ผมได้ถ่ายรูปเก็บไว้มากมาย มีทั้งสี ขาว แดง ชมพู เหลือง ดอกรูปทรงน่ารัก ๆ บ้าง แปลก ๆ บ้าง ที่บางครั้งผมก็ไม่รู้จักและไม่เคยเห็นมาก่อน ดอกไม้ที่เห็นในภาพนี้ ผมว่ามันเป็นดอกไม้ดอกเล็ก ๆ น่ารักดี แต่ผมก็ไม่รู้หลอกนะว่ามันชื่อดอกอะไร ได้แต่ถ่ายรูปเก็บไว้เป็นที่ระลึก ผมว่าดอกไม้เป็นอะไรที่มหัศจรรย์ มันสามารถสร้างสรรค์ความงดงามให้กับตัวเองได้ ไม่ว่าจะเป็น สีสัน รูปแบบการวางเส้น ลักษณะของกลีบหรือแม้แต่เกสร มันพยายามสร้างตัวเองให้ออกมาสวยงามโดยไม่ต้องแต่งเติมเลย

เทคนิค: ภาพนี้ผมภาพด้วยเทคนิค ถ่ายภาพบุคคล(PORTRAIT) ต่อด้วยการเลือกระบบมาโคร ถ่ายภาพระยะใกล้(MACRO) ผมกดชัตเตอร์ค้างไว้ครึ่งนึง สัก 2 – 3 วินาที ให้กล้องมันสามารถ โฟกัสภาพได้ชัดและดีขึ้น พอได้ภาพที่ชัดเจนแล้ว เมื่อเราตรวจสอบจากจอแสดงผล ก็เริ่มทำการชัตเตอร์ เพื่อถ่ายภาพนี้ไว้เป็นที่ระลึก ส่วนการจัดองค์ประกอบของภาพ(ART COMPOSITION) ผมใช้เทคนิค การจัดภาพแบบจุดศูนย์กลางกับภาพนี้ผม


ภาพนี้ เป็นภาพดอกไม้อีกภาพหนึ่ง ที่ผมถ่ายเก็บไว้  ดอกไม้สีชมพู รูปทรงน่ารัก ๆ นี้ มันมีชื่อว่า ดอกสีเสื้อ ก็ดูสิครับว่ามันเหมือนผีเสื้อจริง ๆ ไม่ว่าจะเป็นกลีบดอกที่เหมือนปีกผีเสื้อ เกรสดอกไม้ที่เหมือนหนวดของผีเสื้อ ธรรมชาตินี่ก็แปลกดีนะสร้างตัวเองได้สวยงาม เหมือนมันมีสมองสามารถคิดได้เอง เลย เอ.....หรือว่ามันจะมีสมองจริง ๆ แต่มันไม่พูดกับเรา ถ้ามันพูดกับเราได้ก็ดีสินะ จะได้ไม่เหนื่อยเวลาทำวิจัยเกี่ยวกับต้นไม้ถามมันเลย ตอบเสร็จสับ อิอิ ล้อเล่นกันไปกลับมาเข้าเรื่องกันดีกว่า

เทคนิค : ภาพนี้ผมใช้ Mode ถ่ายภาพบุคคล (PORTRAIT) และระบบมาโคร (MACRO) เหมือนเคย แล้วกดชัตเตอร์ค้างไว้เหมือนภาพด้านบน เพื่อโฟกัสภาพให้มันชัด ด้านการจัดองค์ประกอบ(ART COMPOSITION) ก็เช่นเดียวกัน คือ แบบจุดศูนย์กลาง ให้วัตถุที่เราต้องการถ่ายอยู่ตรงกลางภาพ แล้วผมก็ได้ภาพนี้มาเก็บไว้เป็นที่ระลึกอีกรูปนึง

วิถีชุมชนของคนท้องถิ่นและชาวจีนในถิ่นไทย



ภาพร้านซ่อมรถ เก่าแก่ย่านวัดเกต เป็นร้านเก่า ๆ แห่งหนึ่งในย่านนั้น แต่สามารถสะท้อนถึงเรื่องราว ประวัติศาสตร์และวิถีชีวิตของผู้คนในอดีตได้เป็นอย่างดี ในขณะที่ร้านร่วงอื่น ๆ ที่อยู่ในบริเวณเดียวกัน ได้เปลี่ยนเป็นร้านอาหาร ผับ บาร์ โรงแรม ที่พัก สปา สวย ๆ งาม ๆ ไปหมดเลย เพื่อดึงดูดนักท่องเที่ยวให้มาเที่ยว แต่ร้านนี้ยังคงความเป็นตัวเองไว้เหมือนเดิม ผมชอบอารมณ์ของร้านนี้มันดูมีเสน่ห์ ยังไงก็ไม่รู้ แต่ผมรู้สึกว่ามันคลังดี มีป้ายโฆษณาเก่า ๆ ติดอยู่ ทำให้สามารถรู้ได้ว่ามันผลิตขึ้นวันไหน ปีไหน ยุคไหน ซี่ไม้เก่า ๆ และฝุ่นจับหนา เหมือนอยู่มานานเป็น 100 ปี

เทคนิค : ภาพนี้ไม่มีเทคนิคอะไรมากมาย เพราะเน้นที่อารมณ์และความรู้สึกเป็นหลัก โดยใช้ Mode ถ่ายบุคคล(PORTRAIT) ในการถ่ายภาพในครั้งนี้ครับ



ในขณะที่ผมเดินไปเรื่อย ๆ ผมได้เดินผ่านร้านขายของแห่งหนึ่งเป็นร้านขายเฟอร์นิเฟอร์ ตกแต่งภายใน เป็นร้านเก่าแก่ในย่านนี้ ซึ่งได้มีการปรับปรุงและพัฒนารูปแบบร้านให้เป็นร้านของเฟอร์นิเจอร์ในภายหลังอาคารโบราณที่ได้รับสืบทอดมาจากสมัยโบราณ มันเคยเป็นร้านของคนจีนมาก่อน ปัจจุบันได้รับการปรับปรุงและพัฒนาแล้วเกือบทั้งร้าน ยกเว้นบริเวณซุ้มประตูทางเข้าที่ยังคงสภาพเดิมอยู่ ภาพที่เห็นเป็นประติมากรรมปูนปั้น นูนต่ำและตัวอักษรภาษาจีนสีทองที่เดิมเป็นชื่อร้านแห่งนี้ ผมอ่านไม่ออกเหมือนกันว่ามันอ่านว่าอย่างไร แต่มันมีอายุ เกือบ 100 ปี ที่สือถึงวิถีชีวิตของชาวจีนในอดีต รวมไปถึงฝีมือด้านงานศิลปะของช่างในอดีตด้วย

เทคนิค : ในการถ่ายภาพครั้งนี้ผมขอถ่ายในมุมที่แปลกออกไปคือมุมเงย ถ่ายย้อนขึ้นไปด้านบน เพื่อให้เกิดมุมในการมองที่แปลกตาและน่าสนใจมากขึ้น ผมใช้ Mode ถ่ายบุคคล (PORTRAIT) กับภาพนี้ แต่ไม่เปิดแฟลชนะครับ จัดวางองค์ประกอบภาพ(ART COMPOSITION) ที่น่าสนใจไว้ที่มุมขวาล่าง เพื่อสื่อถึงตัวสิงห์ที่หันหน้ามองให้ด้านซ้าย สอดคล้องกับพื้นที่ให้การมองภายในภาพ เท่านี้ก็จะได้ภาพที่ดูแปลกตาได้ครับ

อุโมงค์รถไฟที่ขุนตาน


ภาพแรกเป็นภาพที่ผมถ่ายอุโมงค์รถไฟที่สถานีรถไฟขุนตาน ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของที่นี่ หากใครได้มาก็ต้องถ่ายภาพนี้ไว้เป็นที่ระลึกกันแถบทุกคน อุโมงค์รถไฟแห่งนี้ถูกสร้างขึ้นด้วยความยาว 1362.05 เมตร เป็นอุโมงค์ที่สร้างรอดภูเขาที่ยาวที่สุดในประเทศไทย ใช้เวลาในการสำรวจและสร้างทั้งหมดถึง 11 ปีด้วยกัน ถึงเปิดให้ใช้งานเป็นครั้งแรกในปี พ.ศ 2461 ผมว่าเป็นอุโมงค์รถไฟที่สวยงามและมีเสน่ห์มาก สีส้มของอุโมงค์ตัดกับสีเขียวขรึมของป่าธรรมชาติดูแปลกตาแต่ก็สวยงามไม่น้อย

เทคนิค : การถ่ายภาพ Mode วิว (LANDSCAPE)  และใช้แสงแบบ Auto เปิดใช้แสงแฟลช เพื่อให้ภาพสว่างเป็นธรรมชาติมากขึ้น ส่วนด้านการจัดองค์ประกอบ (ART COMPOSITION) นั้น ผมใช้รางรถไฟเป็นเส้นนำสายตา เพื่อให้ภาพวัตถุที่เป็นประธาน (อุโมงค์รถไฟ) เด่นขึ้นครับ


ภาพนี้ ผมถ่ายตอนขบวนรถไฟกำลังวิ่งมาเทียบท่า สถานีขุนตาน ด้วยความเร็วประมาณ 45 กิโลเมตร/ชั่วโมง ผมตั้งตารอที่จะถ่ายภาพนี้เป็นที่ระลึก ในการเดินทางมาขุนตานในครั้งนี้ เพราะครั้งนี้เป็นครั้งแรก ที่ผมได้ถ่ายรูปรถไฟที่กำลังวิ่งอยู่ ผมต้องกดชัตเตอร์ให้ทัน ก่อนที่มันจะวิ่งเลยเฟรมไป ผมตั้งกล้องจัดองค์ประกอบภาพ (ART COMPOSITION) เอาไว้เลย พอรถไฟมาก็กดชัตเตอร์ แซะ! หัวรถไฟอยู่กลางภาพพอดี 555+++ สำเร็จได้ภาพที่ชัด และตรงกับความต้องการของผม

เทคนิค : ภาพนี้เป็นภาพถ่ายภาพเคลื่อนไหว (STOP – ACTION)  ใช้ Mode ภาพเคลื่อนไหว (STOP – ACTION)  ในการถ่าย ง่าย ๆ ไม่มีอะไรมากมาย แต่ที่สำคัญอื่น มือต้องนิ่งและไวในการจับภาพ ส่วนเรื่องการจัดองค์ประกอบ (ART COMPOSITION) ผมใช้เส้นนำสายตาที่เริ่มจะมุมซ้ายลงของรูปภาพ เป็นตัวนำ ซึ่งจะทำใช้ภาพประธานโดดเด่นมากขึ้นครับ

เดินตามรอยช้างที่ทุ่งเกวียน ลำปาง


คราวนี้มาถ่ายภาพที่ทุ่งเกวียน จังหวัดลำปางกันบ้าง ที่นี้เป็นสุสานช้างแห่งเดียวในประเทศไทยก็ว่าได้ ช้างตายที่ไหนต้องนำมาฝังที่นี่ ป่าแห่งนี้เป็นป่าเต็งรัง อากาศค่อนข้างแห้งและร้อน แล้วก็ต้องเดินทางไกลอีก เหนื่อย จริง ๆ งานนี้ แต่ก็โอเค เพราะได้ภาพสวย ๆ กลับมา ช้างที่เห็นเป็นช้างลากซุงของที่นี่ มันไม่ทำลายคน ใจดีมาก ๆ แต่ผมก็ไม่กล้าจับมันหลอก เพราะเราไม่รู้จักกัน (ที่จริงกลัวมากกว่า อิอิ) มันถูกล่ามโซ่ซะยาวเชียวน่าสงสาร เพื่อไม่ให้มันวิ่ง แต่ก็ยังมีควานช้างเดินปะกบมันอยู่ดี

เทคนิค : ภาพนี้ผมใช้ Mode ภาพวิว (LANDSCAPE) เพื่อถ่ายภาพระยะไกล และใช้แสงแบบพระอาทิตย์ ไม่เปิดแฟลชเวลาถ่าย ด้านการจัดองค์ประกอบ(ART COMPOSITION) ของภาพ ใช้แบบ 2 ส่วน ครึ่ง ๆ คือ ท้องฟ้าและพื้นดินแบบครึ่ง ๆ นั้นเอง เพื่อสร้างความสมดุลให้แก่ภาพ มีจุดโฟกัสเป็นช้างและจุดนำสายตา คือ รอยช้างเดินจนเกิดเป็นทางเดินขึ้นมา ภาพนี้ถ่ายเป็นแนวตั้ง เพื่อรับกับอารมณ์ของต้นไม้ที่สูงและผอมเป็นเส้นตรง

เปียโนตัวเก่า ที่ให้อารมณ์แบบคลาสสิก



ภาพนี้เป็นภาพเปียโนไม้โบราณอายุเกือบ 100 ปี ที่โบถส์คริสต์ ย่านวัดเกต ซึ่งทางเจ้าของเขาทำการเก็บรักษาไว้เป็นอย่างดี แต่เสียดายที่ผมเล่นไม่เป็น แต่ถึงจะเล่นได้เจ้าของเขาก็คงจะไม่ยอมแน่ ๆ ก็เลยถ่ายภาพนี้เก็บไว้เป็นความทรงจำดีกว่า

 เทคนิค : ภาพนี้ผมจัดองค์ประกอบ(ART COMPOSITION))แบบภาพ PERSPECTIVE จุดเดียว ให้ความรู้สึกว่าภาพมันพุ่งมาที่เรา ดูมีมิติอีกนั้นแหละและน่าสนใจมากกว่าถ่ายแบบตรง ๆ แน่นอน ผมตั้งกล้องให้แนบไปกับเปียโน แล้วถ่ายภาพนี้ออกมา โดยใช้ Mode ถ่ายบุคคล(PORTRAIT) และแสงแบบพระอาทิตย์ แต่ไม่เปิดแฟลช ภาพจะออกเหลืองนิด ๆ ดูโบราณและให้แสงที่อบอุ่นมากกว่าที่จะเป็นแสงสีขาวธรรมดา เท่านี้ เปียโนตัวเก่าที่นอนหลับไหลมานาน ก็กลับมีชีวิตขึ้นมาอีกครั้งนึง ด้วยกันถ่ายภาพของผม


ภาพนี้เป็นภาพที่ผมขอให้เพื่อนมาเป็นนางแบบจำเป็นให้ผมหน่อย เธอก็ยินดีที่จะให้ผมถ่าย โดยภาพนี้ผมตั้งใจโฟกัสไปที่เปียโน และให้เธอเป็นองค์ประกอบของภาพ(ART COMPOSITION))ให้ภาพนี้ดูมีชีวิตและมีเรื่องราวมากขึ้นกว่าเดิม หากใครได้มองภาพนี้ก็จะปฏิเสธไม่ได้เลยว่าจะต้องโฟกัสไปที่เปียโนก่อนเป็นอันดับแรกใช่ไหมครับ

เทคนิค : ซึ่งภาพนี้ผมก็ได้ใช้ Mode ถ่ายบุคคล(PORTRAIT)เช่นเคย แต่ไม่ต้องเลือกใช้ Mode ถ่ายใกล้ คือ ไม่ต้องเลือกปุ่มที่เป็นรูปดอกไม้นั้นเอง ก็จะทำให้ได้ภาพ หน้าเบลอหลังชัด ทำให้ภาพมีระยะตื้นลึก เกิดเป็นระยะสายตาที่มีมิติ เห็นไหมครับว่ากล้องแบบธรรมดา ๆ ก็สามารถถ่ายภาพได้สวยได้ไม่ยากเลย